اثر محافظت عصبی اسید اوریک در پیشگیری از آپوپتوز نورون های گانگلیون ریشه پشتی اعصاب نخاعی

زمینه و هدف: اثر حفاظت عصبی اسید اوریک به عنوان یک آنتی اکسیدان طبیعی بدن در بسیاری از بیماری های نورودژنراتیو مطرح شده است ولی تاکنون اثر آنتی آپوپتوتیک آن بر سلول های گانگلیون ریشه پشتی عصب نخاعی بررسی نشده است. از آن جا که در روند بهبودی ناشی از هر استراتژی درمانی حفاظت عصبی نورون های حسی نقش اساسی دارند، لذا در مطالعه ی حاضر اثر ضد آپوپتوزی اسید اوریک بر گانگلیون های ریشه پشتی عصب نخاعی مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: در این مطالعه 10 نوزاد 2 روزه موش صحرایی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در هر دو گروه، آکسوتومی عصب سیاتیک سمت راست انجام شد و در گروه آزمایش بلافاصله 10 میلی گرم در کیلوگرم اسید اوریک و در گروه کنترل هم حجم آن نرمال سالین به شکل داخل صفاقی تزریق گردید. در روز پنجم پس از آکسوتومی، گانگلیون های ریشه پشتی l5 هر دو نیمه ی نخاع در هر دو گروه برای شمارش سلولی مورفومتریک و تکنیک tunel آماده گردیدند. یافته ها: در گروه کنترل در نیمه ی آکسوتومی در مقایسه با نیمه ی سالم، 41/37 درصد از نورون های حسی گانگلیون ریشه پشتی عصب نخاعی کاهش پیدا کردند که نشانگر کارایی مدل آکسوتومی در القای مرگ سلولی نورون های حسی می باشد؛ یافته های تکنیک tunel مؤید آپوپتوتیک بودن نوع مرگ سلولی نورون ها بود. مقایسه گروه کنترل و گروه آزمایش نشان داد تزریق داخل صفاقی اسید اوریک نتوانست از آپوپتوز نورون های حسی گانگلیون ریشه پشتی عصب نخاعی جلوگیری نماید. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که اسید اوریک فاقد اثر نوروپروتکتیو بر روی نورون های حسی آکسوتومی شده گانگلیون ریشه پشتی عصب نخاعی می باشد.